Schilderen is een deel van mijn leven sinds ik heel jong was. Er was altijd een overvloed aan verf, penselen en schilderijen in huis.
Hoewel ik altijd de kunstenaar in mij heb gevoeld, gaven mijn vroege formele studies geen enkele aanwijzing dat ik een schilder zou worden. Sterker nog, ik ben magna cum laude afgestudeerd aan de Universiteit van Syracuse met een graad in Werktuigbouwkunde en ik heb twee aanbiedingen voor volledige studiebeurzen afgewezen om af te studeren en mijn passie na te streven: schilderen. Ik ben echter dankbaar voor mijn opleiding, omdat techniek mij heeft geleerd analytisch te denken en problemen op te lossen. Schilderen gaat immers evenzeer over het oplossen van problemen en een technische uitdaging als over een gepassioneerde, emotionele reis. Op zijn eigen manier kan techniek net zo creatief zijn als kunst. De grote en mooie dingen die de mens heeft gebouwd, getuigen daarvan. Dus toen de kunstenaar in mij die wachtte om naar boven te komen niet langer kon worden ontkend, was ik dankbaar voor de lessen die ik tijdens mijn universitaire opleiding had geleerd.
Mijn vastberadenheid en toewijding aan de kunst hebben geweldige kansen geboden. Ik heb het geluk dat ik mag leren en studeren met een handjevol grote kunstenaars van onze tijd. Ik stuur mijn oprechte dankbaarheid voor hun begeleiding en voor het delen van hun wijsheid en kennis, want allen hebben mijn ogen geopend voor de glorieuze wereld om mij heen. Ik zie niet langer alleen maar een boom of een rots; Ik zie de ingewikkelde vormen en patronen van licht en schaduw. Ik zie het in stukjes verf.
Ik heb nu het grote geluk Richard Schmid als leraar en mentor te hebben. Hij deelt zijn kennis en ervaring genadig met mij, en heeft mijn ogen geopend voor de oneindige mogelijkheden die in de schilderkunst liggen… hij heeft een glorieuze wereld van licht ontsloten!
Ik ben lid van de Putney Painters, een doorlopende schildersgroep op uitnodiging, samengesteld door Richard Schmid en Nancy Guzik bij de Village Arts of Putney.
Ik streef ernaar om de essentie van de scène vast te leggen, op te splitsen en te vereenvoudigen tot de essentie die het ware hart van de menselijke ervaring grijpt. Schilderen is een feest en een glorieus voorrecht van het leven… het is een manier om een reis te maken en nieuwe richtingen te verkennen.
Beethoven zei het het beste…
“Ik zal het lot bij de keel grijpen. Het zal mij niet helemaal overwinnen! Oh, wat is het mooi om te leven – en duizend keer te leven!” –LvB
